24. Coś dla mnie i stalowe nerwy Middii

Poniedziałek nie tylko dla Jagny był niespodziankowy. Po powrocie z pracy znalazłam przesyłkę od Moniki oraz awizo. Od Moniki otrzymałam nagrodę za wygrany konkurs Kartka - ale dla kogo? Kolczyki i bonus - kartkę z pozdrowieniami :)

Z awizem w podskokach poleciałam wczoraj na pocztę i odebrałam upragnione szydełka do frywolitek. Od zawsze chciałam spróbować tej techniki, ale jakoś czółenka mnie zniechęcały. Kiedy trafiłam do Middii od razu zapragnęłam mieć specjalne szydełka i nauczyć się jak najszybciej tworzyć takie cudeńka.Pierwsze próby poczyniłam na normalnym szydełku. Boszz co to było to strach się przyznać. Zanim załapałam jak te nitki się przekłada to prawie obwąchałam monitor. Potem z pół godziny się śmiałam, że taka dupa jestem a to takie proste. Po rozpakowaniu przesyłki od razu złapałam się za robotę. Wszystko szło pięknie do momentu ściągania z szydełka. Nijak mi to szło, więc co najprościej? Do kompa, na gg do Middii. Płacz, błagania bo ja nie mogę, bo mi utknęło itp. Middia ze stoickim spokojem wypytała o rozmiar szydełka i kordonka. Okazało się że jedno za grube a drugie za cienkie. Zmieniłam kordonek na grubszy i jakoś poszło. Tak przeciągnęłam nitkę przez oczka i ucieszyłam się, że przeszła, że wyciągnęłam ją całkowicie nie zostawiając nic do połączenia. Oczywiście o tym też zameldowałam Middii. Biedna musiała czytać wszystko co jej piszę. Podziwiam jej spokój bo sama siebie dawno bym pognała. Dziękuję Ci bardzo, że ze mną wytrzymałaś. A oto moje pierwsze poczynania według pokazu przygotowanego przez Middię:
w zbliżeniu:Obecnie robię różne rzeczy według schematów, które można znaleźć na jej stronce. Oczywiście nie omieszkam się pochwalić tymi wypocinkami.